Na ontwikkeling van 'de intimiteit van vreemd gaan aan tafel met..' verzorgden de diverse cultcreatoren in vier steden een publieke presentatie, een z.g. cultcreatie.
Simone Roerink & Peter Hoogers
'Tijdens een ontmoeting aan tafel, tussen mensen met een verschillende culturele achtergrond, ontstaat een -eigen- tafelcultuur.
Hoe maak je die? Hoe ontstaat die? Hoe geef je die vorm? Hoe komt men in beweging bij het maken van een eigen cultuur in het hier en in het nu?'
Elke avond vooraf aan de presentatie een voordracht en dialoog van Bart Brandsma en na afloop speelde Mevlana Roots soefimuziek met teksten van de dichter Jalal ad-Din Rumi.
concept vreemd gaan
creatoren (ver-)beelden intimiteit
gestalte geven
vreemd zijn aan de werkelijkheid
cultcreatie Zwolle
stille warmte valt over mij heen
cultcreatie Hengelo
gooit al het wereldse achter zich
cultcreatie Deventer
een mooie serene sfeer aan tafel
cultcreatie Enschede
Ik heb wat met handen
een no(ti)tie
vooraf gaan aan feitelijke situaties
Pro WVNC®
als economie geen drijfveer is
ProPFSE®
schoonheid bestaat niet
NACHTZWART®
de geoefende nachtzwartganger
DECULTIVEREN®
decult durfzorg & decult design
ID DECULT®
De herverbeelding van Nederland
Presentatie Hengelo woensdag 24.09 in de bibliotheek
Filosoof Bart Brandsma over
'de homo islamicus en de homo secularis'
'over waarheid versus waarachtigheid'
Simone Roerink & Peter Hoogers
'En toen kwam ik naar Nederland en liet mijn verloofde
achter in Turkije. Ik keek op tegen mijn vader die al in Nederland woonde. Hij sprak zo goed de Nederlandse taal.
Twee jaar later dacht ik: wat spreekt hij slecht Nederlands!'
'Na het eten blijft moeder thee schenken tot je het lepeltje
op glas legt. Tijd voor het avondgebed. Nazif staat naast
de tv en gooit al het wereldse achter zich. Ga mee naar
de moskee, kun je foto's maken. Nee geen probleem,
gewoon je schoenen uittrekken..'
'Deze dadelpit heb ik gekregen van mijn vader. 33 jaar geleden. Die draag ik altijd bij me en heeft me geluk
en rijkdom gegeven'. De meeste gasten dragen
sinds deze anekdote een dadelpit bij zich,
hopend op geluk en rijkdom.'